Okoliczności, które powodują umorzenie postępowania restrukturyzacyjnego dzielą się na obligatoryjne, a także fakultatywne. Przesłanki obligatoryjne zostały przedstawione w poprzednim artykule:

Obligatoryjne podstawy do umorzenia postępowania restrukturyzacyjnego

Jedną z przesłanek fakultatywnych umorzenia jest zachowanie dłużnika, które może świadczyć o tym, że nie dojdzie do wykonania układu. Druga przesłanka ma związek z ignorowaniem poleceń sędziego-komisarza, gdy rada wierzycieli wyraziła na to zgodę.

Umorzenie postępowania restrukturyzacyjnego w związku z art. 325 ust. 2 PrRestr

Zgodnie z treścią wspomnianego przepisu:

Sąd może umorzyć postępowanie restrukturyzacyjne, jeżeli z okoliczności sprawy, w szczególności z zachowania dłużnika, wynika, że układ nie zostanie wykonany.

Należy nadmienić, że regulacja ta dotyczy innych postępowań niż postępowanie o zatwierdzenie układu. W ramach tego rodzaju postępowania układ jest zawierany przez dłużnika z wierzycielami bez udziału sądu. Kierując się zdrowym rozsądkiem, aby doszło do umorzenia postępowania restrukturyzacyjnego na podstawie powyższego przepisu, to muszą pierw istnieć propozycje układowe, które następnie są oceniane przez sąd.

Propozycje układowe są przez dłużnika składane wraz z wnioskiem o otwarcie:

• przyspieszonego postępowania układowego;
• postępowania układowego.

W kontekście postępowania sanacyjnego są one składane przed terminem zwołania zgromadzenia wierzycieli, na którym głosuje się nad układem.

Ustawodawca nie wskazuje w sposób jednoznaczny okoliczności, które mogłyby sugerować, że nie dojdzie do wykonania układu. Szczególny nacisk kładzie się jednak na ocenę zachowania dłużnika. Można zatem wywnioskować, że będzie to zarówno zaniechanie działania, jak i samo działanie.

Umorzenie restrukturyzacji na gruncie art. 325 ust. 3 PrRestr

Brzmienie art. 325 ust. 3 PrRestr:

Sąd może umorzyć postępowanie restrukturyzacyjne, jeżeli dłużnik nie wykonuje poleceń sędziego-komisarza i zezwoliła na to rada wierzycieli.

Do umorzenia może zatem dojść, jeśli dłużnik przyczynia się do wydłużenia okresu postępowania w związku z tym, że nie wykonuje poleceń. Istotne jest jednak to, że rada wierzycieli musi decyzję sądu o umorzeniu procedury zaakceptować. W praktyce może dojść do sytuacji, w której dłużnik będzie wykazywał opieszałość w wykonywaniu poleceń, lecz nie będzie to miało wpływu na układ. Wtedy też rada wierzycieli może zdecydować o kontynuowaniu postępowania mimo chęci umorzenia procedury przez sąd.